ارزیابی عوامل مؤثر بر پیاده سازی یادگیری سیار در برنامه آموزش محیط زیست با استفاده از مدل رفتار برنامه ریزی شده

افزایش نگرانی در مورد مسائل مختلف زیست محیطی و پاسخگویی به نیاز جوامع جهانی، برنامه هایی را در دانش و یکپارچه سازی آموزشی و پژوهشی ایجاد کرد. کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظام های آموزشی یک برنامه و جریان آموزشی فعال است، که نقش تأثیر آموزش نوین را برای حضور مؤثر در هزاره سوم ترسیم می کند. این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر بر پیاده سازی یادگیری سیار در برنامه آموزش محیط زیست است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع تحقیقات مبتنی بر پیش بینی است. جامعه آماری متشکل از دانش آموزان شهر تهران در سال تحصیلی 1394 هستند که با روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای تصادفی از بین مدارس منطقه 12 دانش آموزان پایه نهم به صورت تصادفی به تعداد 350 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه تدوین شده توسط چئون و همکارانش، به منظور تعیین روایی و پایایی پرسشنامه از نظرات صاحب نظران و ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تحلیل داده ها با نرم افزارهای آماری spss وlisrel8.8  انجام گرفت. یافته های حاصل از تحلیل مسیر یازده متغیر پژوهش نشان داد بین کلیه متغیرها به استثنای روابط بین متغیر سهولت درک شده با نگرش و استقلال یادگیری با کنترل رفتارهای درک شده، رابطه ای معنادار وجود دارد.